Het fotograferen van zeevogels is een enerverende en inspirerende bezigheid. Probleem is dat deze vogels zich vaak ophouden op redelijk ontoegankelijke plaatsen, zoals afgelegen eilandjes met rotskusten. Naast bekende locaties in Schotland en Noorwegen zijn er ook in de regio Wales en Zuidoost-Ierland een aantal eilanden waar je heel goed vogels zoals papegaaiduikers, Jan van Genten of bijvoorbeeld alken kunt fotograferen.
Sommige van deze 'fotografische hotspots' zijn beperkte toegankelijk (onder begeleiding van een fotograaf met toestemming), maar er zijn ook plaatsen waar je gewoon vrij naartoe kunt, zoals Skomer en Skokholm in Wales. We zullen deze plekken hieronder kort toelichten.
Skomer en Skokholm
Deze twee eilandjes voor de kust van Zuidwest-Wales zijn een paradijs voor de vogelliefhebber. In de periode van april tot en met juli herbergt onder andere Skomer maar liefst 20.000 papegaaiduikers en zelfs meer dan 100.000 Noordse pijlstormvogels, de helft van de wereldpopulatie!
De eilanden staan onder beheer van de Wales Wildlife Trust en Skomer is vrij te bezoeken voor dagtoeristen. Iedere dag vertrekt er om 10, 11 en 12 uur een boot met 50 bezoekers. Uit eigen ervaring van afgelopen zomer kan ik zeggen dat dit bij een rustige zee een heerlijk tochtje is, maar het schijnt hier behoorlijk te kunnen spoken!
Als je naar het eiland wilt, is het zaak om al behoorlijk vroeg (rond half 8 's morgens) aanwezig te zijn bij het kantoortje waar de kaartjes voor de boot worden verkocht (Lockley Lodge Visitor Centre in Martins Haven te Marloes / Haverfordwest). Op volgorde van aankomst worden daar vanaf 9 uur de kaartjes verkocht en als de drie boten vol zitten kun je helaas niet meer naar het eiland die dag. Van tevoren reserveren is helaas niet mogelijk. De boottocht, inclusief toegang tot het eiland, kost ongeveer € 20 p.p.
De meest interessante plek voor fotografen op Skomer is misschien wel 'The Wick'. Een soort inham met aan een steile rotswand waarop duizenden zeekoeten en alken broeden er waar bovenop de holen van de papegaaiduikers zijn te vinden. Er is een (afgezet) pad wat tussen de holen doorloopt, waardoor je vogels kunt fotograferen op minder dan 1 meter afstand! Een waanzinnige ervaring! Papegaaiduikers met hun bek vol visjes lopen daar soms langs je voeten op weg naar hun hol. Het enige waar ze zich druk om maken zijn de meeuwen die het voer voor hun jongen af willen pakken. Veel mogelijkheden dus voor portretten en ook voor vliegbeelden als ze aankomen vanuit zee! Lenstip daarbij; een 70-200mm of zelfs een groothoek!
Er zijn beperkte mogelijkheden voor een overnachting op zowel Skomer als Skokholm (waar geen dagtoeristen kunnen komen) als je lid bent van de Wales Wildlife Trust (meer info: www.welshwildlife.org )
Een prima uitvalsbasis voor dit gebied is Rosemoor Cottage (www.rosemoor.com). De Nederlandse eigenaren hebben 10 cottages ter beschikking in een prachtige oude hoeve en in de 19e eeuw woonden hier de eigenaren van ... Skomer! Zij kunnen je alle informatie en tips geven over een bezoek aan Skomer en andere prachtige plekken hier in Zuidwest-Wales. Op hun terrein beheren ze zelfs een 'echt' natuurgebiedje waar in het voorjaar heel veel bloemen bloeien, waaronder diverse soorten orchideeën.
Zuidoost-Ierland
De Engelse landschapsfotograaf Guy Edwardes verzorgt workshops in dit gebied waarbij je o.a. een kolonie Jan van Genten kunt bezoeken en je helemaal 'los' kunt gaan met andere zeevogels zoals Papegaaiduikers, Zeekoeten, Zeealken, etc.
Ik had het genoegen om voor EOSzine mee te gaan met een dergelijke workshop. De reis gaat van Schiphol naar Dublin en wordt per auto vervolgd naar het zuiden. Bij elkaar een reis van een kleine dag. Aangekomen bij ons hotel (Guy had een prima onderkomen geregeld) restte ons slechts een korte pauze, want om 17.00u vertrok de boot naar het eiland om daar ’s avonds om 23.00 uur pas weer van terug te keren. En na een korte nachtrust vetrok de ingehuurde boot 's morgens om 6 uur voor een korte, maar soms 'pittige' overtocht. Om 10.00u weer terug naar de wal om de kaartjes leeg te maken, te eten (er zijn totaal geen voorzieningen op dat eiland) en wat uit te rusten. Dit programma herhaalt zich gedurende alle workshopdagen. Wie zegt dat fotograferen geen hard werken is, moet dan maar eens een dagje meegaan naar zo’n verlaten rots in de woeste zee.
In tegenstelling tot Skomer ben je hier dus vooral aan het fotograferen in ochtend- en avondlicht en dat maakt deze plek erg fraai! Omdat ook het weer redelijk meezat, lag ons niets in de weg om enthousiast foto’s te maken. Veel foto’s. Want met de vele vogels als bewegende onderwerpen én een EOS 1D X als ultiem fotogereedschap, loopt het aantal opnamen snel op. En daarvan is dan - mede dankzij de EOS 1D X - ook nog eens meer dan 75% technisch in orde, zodat een selectie van alle beelden door kwantiteit (10.000 opnamen in drie dagen) én kwaliteit geen sinecure is en misschien nog wel een grotere opgave dan het nemen van de foto’s.
Toch is het een fijn gevoel de mogelijkheid te hebben om te kunnen kiezen. Moeten de vleugels gestrekt zijn of net iets ingetrokken? Is de compositie van foto A beter dan van foto B (of C, of D)? Uiteindelijk moet dat in een selectie resulteren van niet meer dan 20 foto’s, die het finale resultaat zijn van zo'n driedaagse fotoreis.
Lenstip: een 300mm (+ 1.4 converter).
Ook Jasper Doest verzorgt een workshop in dit gebied en Jasper gaat dan bij voorkeur met een heel kleine groep fotografen op pad, zodat hij alle tijd heeft voor de begeleiding! Meer info op zijn website!
EOS 1D Xperience Over de EOS 1D X toch even een apart kadertje, hoewel een heel boek deze camera meer recht zou doen. Een prachtcamera, die eigenlijk precies doet wat je als fotograaf wilt; héél snel en accuraat scherpstellen, perfect belichten en nog eens kwalitatief zeer hoogstaande beelden 'afleveren', zelfs wanneer de ISO-knop hoger opgeschroefd moest worden! De motordrive functie is weliswaar een aanslag op de geheugenruimte van je kaartjes, maar 12 beelden van 18 Mp per seconde om een landende Jan van Gent te volgen zijn toch wel erg handig! Zeker als de autofocus op de Servo AF stand het dan ook nog gewoon erg goed doet en de vogel bijna geen enkele frame uit het oog verliest! De eerste paar keer geeft dat een behoorlijk kippenvelgevoel. En als er drie van zulke camera's naast elkaar staan ook nog behoorlijk wat 'lawaai'.. :) ! De eerste dag was ik nog een beetje 'voorzichtig' en had ik hem zes beelden per seconde gezet (zoals maximaal bij de EOS 5D mark III), maar dan loop je toch de kans om met name bij vliegbeelden net die ene opname te missen, waarbij de vleugels precies goed staan. De autofocusinstelling is trouwens niet eenvoudig, in die zin dat er zoveel mogelijkheden zijn dat je gaat twijfelen of er nog een 'betere instelling' zou kunnen zijn. Tijdens de workshop heb ik van Guy Edwardes de nodige tips gekregen voor de juiste instellingen uitgaande van de AF-Presets. Hij gebruikt de camera overigens al sinds hij op de markt is en hij is er erg lovend over! De camera 'voelt' ook erg goed aan, zeker in combinatie met bijvoorbeeld een 300mm. Alles is dan mooi in balans! Kortom; het was een voorrecht deze camera te kunnen gebruiken!
|