Van 2 tot 18 februari 2022 heb ik met mijn fotografie voor het AD verslag gedaan van de Olympische winterspelen in Beijing. De bewegingsvrijheid in Peking buiten de ‘bubbel’ was nul, maar daarbinnen kon je je vrij bewegen tussen de diverse stadions en perscentra. Ik heb dat niet echt als heel vervelend ervaren. De AD-equipe zat in een goed hotel. Met goed eten en dat is bij een Spelen belangrijk.
Voor het hotel stond een hek en dat bleef hermetisch gesloten. Elke ochtend werden we getest en daarna ging het hek open voor de media-bus die ons naar het Main Media Centre bracht waarna we naar de schaatshal of de shorttrack hal gingen met een andere bus. De focus op de Spelen lag op het schaatsen en het shorttrack, maar de uitstapjes naar snowboard en skeleton waren een welkome afwisseling van de behaaglijke temperatuur in de schaatshal naar de vrieskou bij het snowboard en skeleton.
Voor die twee buitensporten moesten we met de trein en een aantal bussen. Een rit van zo'n 3 uur in totaal voordat we bij de venues waren. Maar tijdens de treinrit zagen we wel het prachtige achterland van Peking met bevroren meren en uitgestrekte vlaktes.
Voor het fotograferen van de Olympische winterspelen had ik drie camera's meegenomen in de Think Tank koffer: een EOS R3, een EOS 1DX mark III en een EOS 1DX mark II. De laatste eigenlijk alleen als reserve-camera mocht een van de twee eerste stuk gaan. Als lenzen had ik de EF 16-35mm f/2.8L III, EF 24-70mm f/2.8L II, EF 70-200mm f/2.8L IS III, EF 400mm f/2,8L IS III en de EF 1,4x III ingepakt. Met de adapter voor het R-systeem kon ik zo alle lenzen op alle camera’s gebruiken.
In de periode van 16 dagen dat de Spelen duurde, was mijn standaarduitrusting de EOS R3 met de EF 400mm f/2,8L IS III 1,4x converter (met RF-adapter) en als tweede body, EOS 1DX mark III met de EF 70-200mm f/2.8L IS III. Uiteindelijk zijn 90 % van de foto's met de EOS R3 gemaakt. Een heerlijke camera. Superscherpe Beelden, fantastisch heldere zoeker en super-accurate autofocus, die bij sporten als schaatsen waar alleen Ireen Schouten of Kjeld Nuis gevolgd moest worden, geen moment gefaald heeft. Daarbij gebruikte ik de AF-instelling op Mensen volgen, het scherpstelvlak op Flexible Zone 1. Richten op de schaatser en de camera volgt de schaatser van ver weg tot heel close en (bijna) alles is scherp. Bijzonder om te zien dat het vlakje het gezicht van de schaatser blijft volgen, terwijl je de compositie kunt maken.
Bij het shorttrack werd het voor de camera al wat moeilijker, omdat er meerdere schaatsers tegelijk op het ijs stonden, maar zodra je de scherpstelknop op Suzanne Schulting richtte en bleef vasthouden, hield de AF in 9 van de 10 gevallen Schulting vast. Alleen in de twee finales van Schulting viel de autofocus twee rondes voor de finish volledig weg, wat enige paniek bij mij opleverde. De accu er even uithalen in de laatste ronde en ik kon net op tijd de gouden finish maken. Vreemd, maar gelukkig zonder gevolgen.
De EOS R3 heeft voor de volle 200% mijn verwachtingen waargemaakt en heb de EOS 1DX mark III nauwelijks aangeraakt. Het verschil in beleving tussen het kijken door de EOS R3 en EOS 1DX mark III is totaal anders.
Het zoekerbeeld door de R3 is zo helder in vergelijking met de EOS 1DX mark III dat werken met de twee camera's door elkaar heen best wennen is. De specifieke kwaliteiten van de R3 zijn toch de supersnelle AF die de schaatser tot in alle hoeken van het zoekerbeeld volgt. Het heldere zoekerbeeld is heerlijk om mee te werken en de kwaliteit bij hoge ISO’s is subliem.
Tevens heb ik de camera op de 1,6x cropverlenging gebruikt, die in de camera verwerkt zit. Hierbij wordt de 400mm en 1,4x converter bijna een 900 mm (400*1,4*1,6=896). Handig als je het onderwerp close fotografeert. Ik vond de kwaliteit en resolutie echter niet altijd top. Je gaat toch van 24 miljoen pixels naar ongeveer 10 Mp. Als je na de 1,6 verlenging niet teveel hoefde te croppen, bleef het beeld mooi scherp, maar als je wel moest croppen, dan werd het beeld toch wat wollig.
Ik heb met mijn eigen EF-lenzen gewerkt en dat werkt goed. Uiteraard zullen de RF-lenzen die speciaal voor de EOS R3 gemaakt zijn de autofocus nog accurater maken, maar de overstap van EF naar RF zal nog even op zich laten wachten, omdat ik mijn portretten nog altijd met de EOS 1DX mark II maak.
De knoppen op de camera heb ik gepersonaliseerd, waardoor ik via een druk op de knop achterop de camera van 1/1000 sec op 1600 ISO naar 1/15 sec op 200 ISO kan switchen, zodat je de schaatser eerst kan bevriezen en in dezelfde reeks een meetrekker kan maken.
Kortom, de EOS R3 is de topcamera die elke sportfotograaf blij maakt en als je er eenmaal één hebt, wil je zo spoedig mogelijk een tweede!