Als je de EOS R3 een weekend ter review op de redactie hebt, dan moet je in die korte periode zéker een sportief onderwerp voor de lens krijgen om de snelheid en de autofocus van deze camera in de praktijk te kunnen ervaren. Welke activiteit kies je dan én is beschikbaar in deze bijzondere tijden?
Keuze
Alle buitensporten bij daglicht vallen af om deze camera met zijn BSI-sensor en elektronische sluiter aan de tand te kunnen voelen. Overdag heb je veel licht en ‘ziet’ de autofocus veel detail, contrast en kleuren en zal hij heel eenvoudig houvast vinden op sporters. Bovendien heeft daglicht een volledig spectrum en dat stelt de witbalans niet op de proef. Tenslotte is het licht overdag continu en is (hoogfrequent) knipperlicht bij kunstlicht een grotere uitdaging voor de elektronische sluiter (banding).
Tot zo ver de technische voorwaarden. Maar ook inhoudelijk moet het onderwerp redelijk complex zijn voor de autofocus om te kunnen volgen. Dus mensen die kriskras door elkaar heenlopen, zodat gezichten onverwacht kort worden geblokkeerd en beweging en richting niet lineair zijn. Daarnaast moeten er nog andere hoofdonderwerpen zijn als mensen, zoals een bal en een ‘doel’.
Toen ik dat allemaal op een rijtje gezet had, kwam basketbal als ideale testsport uit de bus. En dankzij de bereidwillige medewerking van de recreanten van Blauw-Wit Basketball in Roosendaal konden we ’s avonds in de lokale sporthal meteen aan de slag met de EOS R3.
Voorbereiding
Met de onderstaande lenzen en instellingen ben ik de sessie begonnen:
Gereedschap
• EOS R3
• RF 70-200mm 2.8L IS en RF 24-70mm 2.8L IS
• CFexpress Sandisk, Extreme Pro, 64 GB (R: 1500 MB/s en W:800 MB/s)
• Volle accu
Belichting
• Meervlaksmeting
• M-stand met Auto ISO
• Diafragma: f/3.2 – f/5.6
• Sluitertijd: 1/320s – 1/500s
Kleur
• Handmatige witbalans
• (HF) Antiknipper: Aan/Uit
• Beeldstijl Standard
Autofocus
• Servo, Zone
• Volgen
• Voorkeur Personen
• Case 1 aangepast (Trackinggevoeligheid: -2, Versnelling/vertraging: +1)
• Oog-control AF: Aan/Uit
Overig
• RAW
• Continue-opnamen: Laag, Hoog, Hoog+
• Knoppen en wielen gepersonaliseerd
Sessie
Met bovenstaande voorbereiding ben ik eenvoudig begonnen. Ik heb een van de spelers gevraagd een dribbel te doen over een meter of 20. En die rechtlijnige, eenparige beweging is geen enkel probleem voor de EOS R3 met Servo, Volgen en Personen. Een 100% ‘hit rate’ bij 6 en 12 foto’s per seconde en ook met de elektronische sluiter bij 30 fps is elke foto op het gezicht scherp.
Vervolgens heb ik gevraagd om een dribbel te besluiten met een lay up. Tussen de camera en de speler staat nog een andere speler die het uitzicht tijdelijk blokkeert. Ook deze test doet de EOS R3 met genoemde instellingen foutloos. Al merk je wel dat hij aan het gezicht vastgeplakt blijft, terwijl de bal tijdens de lay up uit focus kan raken. Vanaf het vertrek van de bal uit de handen zou de autofocus eigenlijk de bal moeten gaan volgen en niet de persoon. Dat is bij de instellingen Volgen, Persoon een uitdaging. Toen heb ik de hulp ingeroepen van Oog-controle AF, waarbij ik dus bij de start van de lay up naar de bal bleef kijken en zo het AF-punt op de bal hield. Dat vraagt enige oefening, ook omdat de Oog-controle AF niet super accuraat is voor een kleine bal in het zoekerkader.
Druk zoekerbeeld
Een EVF van een spiegelloze camera geeft de mogelijkheid om extra informatie te tonen als overlay van het beeldkader. Soms geeft dat veel gemak, maar soms - zoals bij snelbewegende onderwerpen - kan al die informatie 'in de weg staan' om het spel goed te kunnen volgen. Met alle instellingen, rasterlijnen, histogram, AF-punten of AF-box en misschien ook nog wel de waterpas in beeld, wordt de toevoeging van het 'kijkpunt' van de Oog-controle AF een beetje teveel van het goede. Wil je sporters ongestoord in beeld hebben, zet dan zo veel mogelijk irrelevantie informatie uit en zorg dat het 'kijkpunt' verborgen is als je Oog-controle AF gebruikt. Het verandert niets aan de werking, maar je wordt dan niet afgeleid door 'hinderlijke' oog-cirkeltje. |
Duidelijk is dat de EOS R3 met een paar aanpassingen in de autofocus en controle door de fotograaf geen enkel probleem heeft met het scherpstellen op een enkele sporter in de zoeker. Dus een tennisser, de voorste loper in atletiek, ver- of hoogspringers, een klein groepje wielrenners, een skier, een roeier en ga zo maar door.
Serie 1 | Dribbel 6 fps: klik hier.
Serie 2 | Dribbel 12 fps: klik hier.
Serie 3 | Dribbel 30 fps: klik hier.
Serie 4 | Lay up 30 fps: klik hier.
Serie 5 | Sprongshot 30 fps: klik hier.
Serie 6 | Sprongshot: klik hier.
Serie 7 | Driepunter: klik hier.
Serie 8 | Passeren: klik hier.
Serie 9 | Hoekshot: klik hier.
De moeilijkheid om het juiste onderwerp met de camera in focus te houden, begint als ook je eigen ogen in een drukte van personen, ballen en doelen het hoofdonderwerp maar amper bij kunnen houden. Dus bijvoorbeeld bij een spelletje 3x3 basketbal. Ik ben toen al snel afgestapt van Oog-controle AF en heb op enig moment ook de Volg-voorkeur Persoon gewijzigd naar Geen. Tevens ben ik Enkel punt-AF (soms Spot AF) gaan gebruiken in plaats van Zone. Dan prik je met het enkele AF-punt op het gewenste onderwerp en dankzij de opties Servo en Volgen blijft de camera dat dan - onafhankelijk of het een persoon, bal of basket is - behoorlijk goed volgen zonder dat hij door andere gezichten of obstakels wordt afgeleid. Het AF-startpunt heb ik steeds in het midden gehouden door de joystick in te drukken en daarmee het AF-punt te centreren. De Smart-controller heb ik uitgezet om abusievelijk verplaatsen van het AF-punt te voorkomen.
Rolling shutter,
Hoewel de rolling shutter op de EOS R3 minimaal is bij gebruik van de elektronische sluiter (klik hier), zien we toch dat de bal soms vervormd is tot een ellips. Het is niet storend, maar wel aanwezig. |
Conclusie
De belangrijkste bevinding van deze basketbalsessie met de EOS R3 is iets dat ik al langer weet: de ervaring van de fotograaf is het belangrijkste criterium om met geslaagde sportfoto’s thuis te komen. Hoewel de fantastische mogelijkheden van de autofocus van de EOS R3 mij ongelooflijk hebben geholpen om een paar series met leuke foto’s te maken, is het aantal ‘keepers’ van 400 op een totaal van 2200 foto’s toch aan de lage kant. Technisch waren misschien maar 20 foto’s onbruikbaar, maar de missers waren vooral te wijten aan mijn gebrek aan spelkennis en dus aan pro-actieve timing. Te laat, te vroeg, verkeerde speler, lege basket, alleen een bal en ga zo maar door. Deze omissie wordt binnenkort gelukkig ingevuld door pro-sportfotografen Pim Ras en Peter van Gogh, die begin 2022 verslag zullen doen van hún praktijkervaringen en je zullen vertellen of de EOS R3 in de juiste handen ook inderdaad die perfecte sportcamera is.
Met dank aan Blauw-Wit Basketball voor hun snelle en bereidwillige medewerking.