Canon is een van de weinige cameramerken waarbij de technologie van de lenzen (EF-vatting, 1987) door de jaren heen altijd compatibel is gebleven met zelfs de nieuwste cameramodellen (APS-C: EF en EF-S. Volbeeld: EF). De objectieven worden echter wel steeds verbeterd en afgestemd op de specificaties van de sensor. Zo heeft de EOS 650D fasedetectiepunten op de sensor en met een AF-stappenmotor (STM) kan dan snel en vooral geluidloos scherpgesteld worden tijdens Live view en video. De EF 40mm 2.8 STM en de EF-S 18-135mm f/3.5-5.6 IS STM zijn als eerste modellen uitgerust met een dergelijke stappenmotor. De EF 40mm hebben we al op de testbank gehad en dus voelen we in deze review de EF 18-135mm IS STM aan de tand.
Ontwerp en constructie
Opvallend aan de komst van de EF-S 18-135mm f/3.5-5.6 IS STM is dat zijn voorganger nog maar drie jaar ‘oud’ is en eigenlijk nog niet aan de beurt was voor opvolging. Dat dit toch gebeurd is, ligt in het feit dat Canon voor zijn nieuwe EOS 650D een snelle en geluidloze standaardzoomlens nodig had om de nieuwe fasedetectie op de sensor van deze camera te kunnen benutten. Een brandpuntbereik van 18 tot 135mm (7,5x zoom van 29 tot 216 mm 35-mm eq.) is ideaal voor een standaardobjectief en dus werd de ‘oude’ EF-S 18-135mm nu al op de schop genomen.
De belangrijkste aanpassing is dus het vervangen van het autofocussysteem van een ‘langzame en luidruchtige’ MicroMotor (MM) naar een Stappenmotor (STM). Hoe stil en 'snel' de autofocus van de EF-S 18-135mm STM is, zie je in ons clipje op YouTube.
Omdat de lens toch aangepast werd, is ook de optiek verbeterd en is het aantal diafragma-lamellen vergroot van zes naar zeven. Dat laatste zorgt voor een mooiere achtergrondonscherpte (bokeh) en de lens is daarmee dus heel interessant als portretlens. De lens is verder 5mm korter geworden, maar wel iets zwaarder (480 vs 455g). Hij voelt hierdoor toch een stukje robuuster aan en samen met de soepele zoomslag (met lock op 18mm) en iets betere scherpstelring, kun je merken dat er ook op het gebied van materialen en constructie een behoorlijke ontwikkeling gaande is. De EF-S 18-135mm f/3.5-5.6 IS STM is in perfecte balans met een EOS 650D en zal ook op zijn voorgangers of een EOS 1100D in een goed evenwicht zijn.
Specificaties
Zoomlenzen in deze prijsklasse en voor deze doelgroep hebben veelal een maximale lichtsterkte van f/3,5 bij 18mm en f/5,6 bij 135mm. Daaraan is niets veranderd met de komst van deze nieuwe versie. Wel is de kortste scherpstelafstand kleiner geworden en dat betekent dat bij f=135mm de vergroting is toegenomen van 0,21 naar 0,29. Een voorwerp van 77mm vult nu de breedte van de sensor versus 105mm bij de ‘oude’ EF-S 18-135mm, dus meer close-up. Ideaal voor de fotografie van bloemen en insecten.
Canon claimt dat ook de beeldstabilisatie met een halve stop is verbeterd naar 4,5 stops en dat zou betekenen dat je bij 135mm (216mm 35mm-eq) geen 1/200s hoeft te gebruiken om uit de hand een scherpe foto te kunnen maken, maar slechts 1/13s. Met een simpele test hebben we dit in praktijk kunnen bevestigen. Indrukwekkend.
Kwaliteit
Het eerste waar we de kwaliteit van een lens aan afzien is de vervorming. De EF-S 18-135mm STM vertoont bij 18mm een redelijke tonvervorming en bij 135mm een geringe kussenvervorming en presteert daarmee evenwaardig aan de niet-STM versie. Op het gebied van chromatische aberratie doet hij het een stuk beter, maar de paarse en groene kleurrandjes zijn op 100% bij hoogcontrastlijnen in het onderwerp toch nog steeds redelijk goed zichtbaar (zie kader Lightroom). De algemene scherpte bij het maximale diafragma én in de uiterste brandpunten is erg goed voor een lens in deze prijsklasse (ca. 400 euro). Ook is er dan weinig hoekonscherpte en vignettering te bespeuren. Het is echter vooral het verbeterde contrast dat hem onderscheidt van de EF-S 18-135mm uit september 2009, waar zowel de scherptebeleving als de kleuren van profiteren. Al met al projecteert de EF-S 18-135mm f/3.5-5.6 IS STM een prima beeld op de sensor van elke APS-C EOS.
|
|
|
f=18mm @ f/3.5 |
f=18mm @ f/5.6 |
f=135mm @ f/5.6 |
Lenscorrecties in Lightroom Vroeger waren we niet blij met ton- en kussenvervorming, chromatische aberratie (kleurrandje) en vignettering. Deze lensafwijkingen konden amper worden voorkomen dan wel genezen. Fotografeer je echter in RAW en ontwikkel je met Lightroom, dan zijn de genoemde lensfouten uitstekend te corrigeren zonder veel verlies van beeldkwaliteit. De combi van EOS 650D met de EF-S 18-135mm STM wordt door de profielen in Lightroom herkend en met twee muisklikken zijn vervorming, kleurrandjes en donkere hoeken als bij toverslag verdwenen. Wow! |
Samenvatting
Heb je een ‘oude’ EF-S 18-135mm IS op een andere camera dan de EOS 650D, dan hoef je niet over te stappen. De nieuwe versie is wel beter, maar niet wereldschokkend. Heb je wel een EOS 650D en wil je daarbij dé standaardzoomlens die alle nieuwe technologie voor Live view en video van deze camera gebruikt, dan is de nieuwe EF-S 18-135mm f/3.5-5.6 IS STM de enige juiste keuze. Een perfecte match in uitvoering, techniek en kwaliteit. Ook als je nog een nieuwe EF-S standaardzoom voor je EOS zoekt met groter brandpuntbereik, dan is deze STM-lens zeker een goed alternatief voor de ‘oude’ EF-S 18-135mm, de EF-S 17-85mm of de EF-S 18-200mm. De EF-S 18-85mm is natuurlijk ook een prachtig standaarzoomobjectief, maar deze past - gezien prijs en gewicht - beter bij modellen als de EOS 40/50/60D en EOS 7D. Dat is ook het geval bij de EF-S 17-55mm.