Canon EOS R7

door Pieter Dhaeze op zondag 17 juli 2022

De EOS R7 (juni 2022) is de langverwachte camera voor veel EOS-fotografen die in het bezit zijn van een APS-C DSLR-camera, zoals de EOS 7D (2009), 7D mark II (2014), EOS 70D (2013), EOS 80D (2016) en EOS 90D (2019). De EOS R7 is namelijk een compacte spiegelloze APS-C camera met hoge resolutie (32 Mp), geavanceerde autofocus, hoge opnamesnelheid (15/30 fps), stille sluiter, 2 kaartsloten en 4K 60fps video. Bovendien is het de eerste EOS-camera die automatisch een scherpsteltrapje maakt én monteert en de eerste met zogeheten pre-burst (opnamen maken vóór het doordrukken van de ontspanner). Alleen deze beknopte samenvatting van de specificaties van de EOS R7 is al een hele opsomming. Een review van alle facetten van deze camera zou een klein boekwerk kunnen beslaan en daarom in dit artikel een eerste hands-on van twee weken op pad met de EOS R7.

EOS R7 product

Spiegelloze disclaimer
Op het moment dat ik deze review over de EOS R7 schrijf, heb ik al ruim 2 ½ jaar ervaring met het EOS R-systeem. Eerst een jaar met de EOS RP en vervolgens vanaf oktober 2020 de EOS R6. Die periode is voor mij als een verstokte DSLR-fotograaf een voortdurend leerproces geweest. Niet dat ik 2 ½ jaar heb moeten wennen aan een spiegelloze camera – EVF en AF-systeem zijn snel bekend en verwend –, maar omdat het spiegelloze systeem zelf regelmatig grote stappen maakt in nieuwe mogelijkheden en toepassingen: toenemende AF-intelligentie, interne IS, personalisatie knoppen, handiger ontwerp en bediening, focustrapjes, pre-burst, videokwaliteit en -opties. Als je dus nu overstapt van een APS-C DSLR (bv. de EOS 7D mark II), naar een EOS R7, dan zal het nieuwe systeem behoorlijk wennen zijn (maar ook aan variangle-LCD en touchscreen). Geen paniek. Geef het zijn tijd (paar maanden) en je wilt ‘nooit’ meer terug. Ik spreek uit ervaring.

Ontwerp en bediening
De camerabehuizing van een spiegelloze camera kan kleiner (vooral dunner) zijn dan van een spiegelreflex, omdat het spiegelhuis ontbreekt. Zo zijn de full-frame EOS R6 en EOS R5 compacter dan een EOS 5D mark IV en ook lichter. Een APS-C camera is op zijn beurt weer kleiner dan een full-frame en dat zie je terug in het zeer compacte ontwerp van de EOS R7, die kleiner en lichter is dan de EOS R6.

vergelijking 7d2-90d-r7-r6-groot

Compact en lichtgewicht zijn belangrijke aspecten van een camera als je er langer mee rondloopt in het veld, lichtbepakt op reis bent of wanneer je een jaartje ouder wordt. In dat opzicht is de EOS R7 de ideale systeemcamera, die een ultieme draagbaarheid combineert met ongelooflijk veel mogelijkheden, hoge snelheid en goede beeldkwaliteit. Vaak gaan lichtgewicht en compactheid van een camera echter gepaard met een minder degelijke uitvoering, slechtere handligging en een ‘onhandige’ bediening, maar Canon is er bij de EOS R7 in geslaagd om deze drie valkuilen te vermijden. De camera voelt heel degelijk aan en is afgedicht tegen stof en spatwater. De grip is diep en perfect voor de kleinere en middelgrote hand. Bij grotere handen is de grip misschien niet hoog genoeg voor goed houvast met de pink, maar die kun je dan ondersteunend laten zijn. Meest bijzonder is echter de zeer natuurlijke bediening. Op je grote DSLR zul je blij geweest zijn met het grote instelwiel op de achterzijde. Daar is bij de EOS R7 echter geen ruimte voor en in plaats van een ietwat onhandig klein wiel rond de SET-knop, zoals bij de EOS R6, hebben ze bij de EOS R7 dat wiel rond de joystick geplaatst. Precies waar je duim ligt als je de camera aan je oog hebt. Top. Je moet nu wel een dagje aan de bediening van de joystick wennen, maar dan is je duim blindelings met de nieuwe situatie bekend. Ook de AF-ON-knop is netjes binnen duimbereik gebleven, dus je hoeft voor de basisinstellingen maar zelden de camera van je – bij voorkeur - rechteroog te halen.

Een vermelding waard is de terugkeer van een apart knopje voor de ISO. Hoewel je in heel veel gevallen kunt vertrouwen op de Auto ISO (bij de juiste instellingen: klik hier), en er legio mogelijkheden zijn om wielen of knoppen te personaliseren voor het instellen van de ISO, is de nieuwe ISO-knop heerlijk om in de buurt van je wijsvinger te hebben. Lekker snel instellen met de camera aan je oog.

De overige knopjes op de behuizing die je wat minder vaak gebruikt, zitten verder niet in de weg en dat is prima. De enige knop waar ik wel onze twijfels over heb, is de schakelaar Uit/Aan/Video. Als je de camera aan wil zetten om foto’s te gaan maken, schiet de schakelaar soms door naar de video-stand. Ook is het een paar keer gebeurd dat bij het wegbergen van de camera in een fototas, de schakelaar van OFF op ON gegaan is. De accu loopt niet leeg, want de camera gaat op den duur in de slaapmodus, maar het is toch geen gewenste situatie.

Canon heeft de energiehuishouding overigens goed op orde. Ondanks dat zich veel rekenprocessen in een spiegelloze camera afspelen en de kadrering áltijd met de camera ON moet gebeuren via een beeldscherm, kun je zonder problemen een gewone dag fotograferen met één accu (LP-E 6NH) doorkomen. Ga je filmen of doe je een sport-, vogel- of bruidsreportage van enkele duizenden foto’s, dan is een extra accu (of twee) geen overbodige luxe.

Wil je de onderstaande foto's ook op je eigen computer zien,
download dan de JPEG's. Bewerkt in LRC/PS, niet in Topaz. (ZIP, 170 MB, klik hier)
voorbeeldfoto's eos r7

Qua bediening heeft de EOS R7 nog een paar handige nieuwtjes.
- Zo wordt op het lcd-scherm en in de EVF standaard het actuele brandpunt van de lens aangeduid. Bij een lens met een vast brandpunt heeft dat niet echt een toegevoegde waarde, maar bij een zoomlens wel. Je ziet dan bijvoorbeeld met een RF 100-400mm direct of je ingezoomd bent tot 135mm, tot 300mm of al maximaal tot 400mm.

- Om stroom te besparen kun je bij alle camera’s in het EOS R-systeem het lcd-scherm na enige tijd geheel uit laten gaan. Soms word je dan verrast door een zwart scherm en bestaat de kans dat je net te laat bent met een instelling. Bij de EOS R7 kun je het lcd-scherm na enige tijd ook half laten dimmen. Je ziet dan nog wel je instellingen of beeld, maar je spaart toch enigszins de accu.
- Als je op de Q-knop van een spiegelloze camera drukt, kun je bepaalde parameters snel op het lcd-scherm instellen. De lay-out van dit scherm ‘Snel instellen’ kun je echter niet veranderen. Dat kan wel bij de EOS R7. Zo kun je een optie die je nooit gebruikt, zoals Anti-flikker, vervangen door bijvoorbeeld een knopje voor Pre-burst. Die optie heb je dan voortaan snel bij de hand.

snel-instellen-aanpassen

- De EOS R7 is de eerste EOS die niet alleen een simulatie van de belichting geeft in de zoeker, maar ook van de scherptediepte. De menuoptie Belichtingssimulatie is daarom vervangen door Weergavesimulatie.
- Net zoals bij de EOS R3, kun je een optie activeren waardoor het beeld in de zoeker meer overeenkomt met dat van de OVF van een DSLR. Je ziet dan in contrastrijke situaties meer detail in donkere delen van de opname.
- Met de EOS R7 kun je met 15 tot 30 fps snel veel foto’s maken. Heel veel foto’s. Niet elke opnameserie zal echter 100% geslaagd zijn en zou je misschien meteen grotendeels willen verwijderen. Bij andere camera’s is dat best een tijdrovend werkje. Bij de EOS R7 heeft Canon nu echter gezorgd dat tijdens terugkijken van een reeks de optie Wis scene waarin dit beeld zit verschijnt. De camera verwijdert dan alle foto’s van die reeks, behalve degene die je Beveiligd hebt.

Mogelijkheden
Ondanks zijn slanke behuizing, staat de EOS R7 met 32 Mp op een APS-C sensor bol van de functionaliteit. Letterlijk teveel om op te noemen. Zowel op het gebied van fotografie als video. Ga er even voor zitten en neem een duik in de specificaties (klik hier), zodat je alle mogelijkheden van de EOS R7 een keer gezien hebt. Als je wil kun je zelfs al eens door de handleiding bladeren (klik hier). Dat is vaak ook heel leerzaam.

In de loop van de komende maanden zullen we – eventueel op verzoek van de lezer (klik hier) – een aantal van de voor de EOS R7 specifieke functies uitgebreid testen en toelichten.

Duidelijk is dat het een snelle camera is. Je zou het op sommige punten een ‘kleine EOS R3’ kunnen noemen. Hij heeft zelfs twee functies die een EOS R3 niet heeft en dat zijn:

  • Pre-burst
  • In-camera focus stackmontage

• Pre-burst
Met de elektronische sluiter kan de EOS R7 wel 30 foto’s per seconde maken. In JPEG, maar ook in RAW. De buffer van de camera is minstens groot genoeg om minimaal 20 van die foto’s te bevatten. Als je de optie Pre-burst kiest, dan schakelt de camera automatisch over naar de elektronische sluiter en als je vervolgens de ontspanner half indrukt en scherpstelt op het onderwerp, bijvoorbeeld een vogel op een tak, dan gaat de camera in RAW de buffer vullen en is deze vol, dan gooit hij het eerste frame weg om ruimte te maken voor een nieuw frame. Hij maakt eigenlijk doorlopend een filmpje van 15 tot 20 foto’s (RAW of JPEG). Als je echter de ontspanner geheel doordrukt om een foto te maken dat de vogel wegvliegt, schrijft hij de opnamen in de buffer naar het SD-kaartje en maakt meteen nog 10 tot 15 foto’s erna. Je hebt dus circa 30 foto’s van vóór tot ná het wegvliegen van de vogel en dus bijna altijd het juiste ‘opstijg’-moment. Dat kan – letterlijk – niet missen! We hebben het geprobeerd en het werkt. Echt. Kinderlijk eenvoudig. Er zijn wel een paar aandachtspunten, zoals rolling shutter, maar daar komen we op een later moment op terug. Wil je meer weten over het fotograferen met een elektronische sluiter, lees dan het artikel op EOSzine (klik hier).

yt-pre-burst

menu-preburst preburst
   
SD-kaartje
De EOS R7 beschikt over twee SD-kaartsleuven, die je op allerlei manieren kunt configureren: op kaart 1 de RAW’s en op kaart 2 de JPEG’s. Op 1 de foto’s en op 2 de video-bestanden. Of gespiegeld als back-up. Hoe je het ook instelt, van belang is dat je bij een camera met 32 miljoen pixels, opnamesnelheden van 15 tot 30 foto’s per seconde en 4K video met 60fps, de capaciteit en de snelheid van de SD-kaartjes toereikend moeten zijn voor al dit ‘data geweld’. Wij hebben gekozen voor een Sandisk SDXC Extreme PRO 300 MB/s USHII V90 Class 10 van 64 GB en daarmee verloopt de dataopslag lekker vlot. Wil je meer weten over de aanduidingen op geheugenkaartjes, lees dan het artikel op EOSzine (klik
hier). P.S. Ook de opslag en de snelheid van je computer zullen misschien een upgrade moeten krijgen met het toenemen van de datastroom en rekenkracht door de grote en vele bestanden van de EOS R7.

• In camera focus-stackmontage
Een scherpsteltrapje maken voor een focus stackmontage op je computer is een van de verworvenheden van digitale fotografie en bestaat al de nodige jaren. Sinds de EOS RP kan een camera echter het focustrapje automatisch voor je maken, dus niet meer met de hand aan de scherpstelring draaien of met een (gemotoriseerde) macroslede aan de slag. Met de EOS R7 gaat focus stacking nu nog een stapje verder en maakt de camera niet alleen een trapje, maar maakt de software in de camera ook een montage van die beelden. Wederom wordt uitgegaan van de elektronische sluiter en de ‘motordrive’ en de resultaten zijn – wederom onder bepaalde voorwaarden – verbluffend goed. We gaan hier in een later stadium nog uitgebreid naar kijken.

menu-focus-stack focus-stack

Autofocus, bufferdiepte en beeldkwaliteit
Autofocus
Een van de belangrijkste verschillen tussen spiegelloze camera’s en DSLR’s is het autofocussysteem. Enkele jaren geleden was het verschil nog klein, maar met de komst van de EOS R6, EOS R5 en EOS R3 heeft het spiegelloze AF-systeem bewezen gevoeliger te zijn, nauwkeuriger, sneller en beter in staat om onderwerpen te herkennen én te blijven volgen. Je kunt bij de EOS R7 de scherpstelling in veel gevallen volledig aan de camera overlaten en je 100% concentreren op het (bewegende) onderwerp. Handig bij sport, spelende kinderen en vliegende vogels om het beslissende moment scherp te ‘pakken’.

Het AF-systeem van de EOS R7 presteert gelijk aan dat van bijvoorbeeld de EOS R6, maar heeft één groot pluspunt en dat is dat Gezichtsherkenning en Volgen van elkaar losgekoppeld zijn. Je kunt nu elke AF-methode (punt of zone) kiezen en daarbij kiezen of je wil volgen of niet. Omdat je de onderwerpherkenning (Mensen, Dieren, Voertuigen) geheel uit kunt zetten, kun je nu bijvoorbeeld met Spot AF zelf elk onderdeel in het kader kiezen om te volgen, zonder dat de camera ongevraagd gezichten gaat herkennen. Met de vorige camera’s in het R-systeem kun je dat enigszins zo doen door in Zone AF de optie Initieel Servo-AF punt in te stellen. Nu is dat met de EOS R7 dus beter geregeld en ontbreekt deze menu-optie dan ook. De nieuwe optie werkt in veel situaties erg goed.

We hebben gemerkt dat bij het volgen van een voorwerp, een drukke achtergrond soms ongewild de aandacht van de autofocus vraagt. Ook geeft de camera bij gezichts-herkenning soms de voorkeur aan een achterhoofd dichtbij (publiek) boven een gezicht veraf (artiest op podium). Beide puntjes kun je grotendeels voorkomen door de AF-instellingen en -Zones aan te passen. Verder werkt het autofocussysteem van de EOS R7 - zoals bij elke andere camera - het beste bij voldoende licht en met lichtsterke lenzen.

• Buffer bij reeksopnamen
Een snelle reeksopname van 15 foto’s per seconde (mechanische sluiter, 1e gordijn) of zelfs 30 fps (elektronische sluiter), zowel in RAW als JPEG is natuurlijk fantastisch, maar minstens zo belangrijk is hoe lang die snelheid aangehouden kan worden. Dit wordt ook wel de bufferdiepte genoemd. Met het bovengenoemde SD-kaartje hebben we een praktisch testje gedaan en bij 15 fps schoten we 150 JPEG-foto’s achter elkaar, elk 9 MB groot. In C-RAW waren dat er 90 van 17 MB en in RAW 45 opnamen van 36MB. Het duurt ongeveer 10 tot 15 seconden tot de buffer leeg is, maar in die tijd kun je al wel foto’s terugkijken of op lagere snelheid foto’s blijven maken. Met 30 fps met de elektronische sluiter stopt deze snelheid in JPEG na 90 foto’s (drie seconden onafgebroken de ontspanner ingedrukt houden, kippenvel), in C-RAW na 80 en na 40 opnamen bij RAW. Alle genoemde getallen zijn natuurlijk afhankelijk van camera-instellingen, bestandsgrootte en schrijfsnelheid van het SD-kaartje, maar geven aan dat de EOS R7 een voldoende grote buffer heeft om in bijna alle scenario’s meerdere seconden onafgebroken in de ‘motordrive’ te fotograferen. Alleen in full-RAW met 30 fps (= 1GB/s!!!) is de opnametijd ‘slechts’ iets meer dan een seconde. Het is raadzaam om dan in C-RAW te gaan fotograferen, zodat je een langere serie te kunt maken (bijna 3s). Het verschil tussen RAW en C-RAW lees je in dit artikel (klik hier).

• Beeldkwaliteit
Het oppervlak van een APS-C sensor is kleiner dan van een full-frame (22,5x15m = 338mm2 vs. 36x24mm = 864 mm2). Afhankelijk van het aantal pixels op de sensor zal dus ook het pixeloppervlak kleiner zijn, waarvan je hieronder een overzichtje ziet van de verschillende camera’s. Het meetsignaal van een kleinere pixel moet meer versterkt worden, waardoor ook het ruisniveau zal toenemen. Dat is een algemeen bekend verschil tussen APS-C en full-frame en je zult bij APS-C eerder een beroep moeten doen op ruisreductie, zoals Topaz DeNoise.

tabel-pixeloppervlak-verkort

Het is echter niet alleen het pixeloppervlak of de versterking die de hoeveelheid ruis bepaalt, want er moet ook nog een beeldprocessing plaatsvinden om een ‘zichtbare’ foto te krijgen. Zoals je destijds van een negatiefje (RAW) naar een afgedrukte foto gegaan zou zijn (JPEG/TIFF). In de camera gebeurt dat beeldvormingsproces direct naar JPEG en wordt beïnvloed door de instellingen van je camera (Beeldstijl, Verscherping, Micro-contrast, Hoge ISO-ruisreductie). In RAW moet je het bestand nog zelf ‘afdrukken’ in een RAW-converter. Dat kan in Lightroom Classic of Camera RAW van Adobe, maar zij zijn niet bekend met de procesparameters die Canon speciaal ontwikkeld heeft gebaseerd op de complexiteit van de sensor van de EOS R7. Bij lagere ISO’s is dat geen probleem, maar vanaf ISO 1600 geeft het gratis Digital Photo Professional (DPP v4.16) van Canon vaak een beter resultaat dan de Adobe software. Heb je in Lightroom Classic bij hoge ISO’s eigenlijk de hulp nodig van Topaz DeNoise of Sharpen Ai, in DPP is de balans tussen ruisonderdrukking en detailbehoud meestal erg goed zonder dat je er veel aan hoeft aan te passen. Kijk in DPP wel even naar de wijze van verscherping: Sharpen of Unsharp Mask.

Ik heb van een concert een RAW-foto bij ISO 2000 ontwikkelt in Lightroom Classic en behandeld met Topaz Denoise, maar het resultaat van al dat werk was uiteindelijk niet merkbaar beter dan de JPEG direct uit de camera. Voor mij als RAW/Lightroom-fotograaf een eye-opener en een leermoment dat ik de EOS R7 misschien vaker op JPEG ga zetten. Voor de juiste balans van ruisonderdrukking en detailbehoud zal ik dan nog wel eerst een paar testjes doen met verschillende combinaties van Beeldstijl (Verscherping, Contrast), Micro-contrast en Hoge ISO-ruisreductie (dat kan simpel met één foto in DPP) en deze optimale combinatie instellen als C3 op het Programmakeuzewiel. Hoewel ‘schieten in JPEG’ even wennen zal zijn, kan dat in sommige gevallen veel MB’s én veel bewerkingstijd besparen.

R7P_8741-LRC-klein R7P_8741-dpp-klein
   
Wil je zelf ‘spelen’ in jouw RAW-workflow en pixelpeepen met bestanden van de EOS R7 in vergelijking met de EOS 70D, EOS 7D mark II, EOS 90D en EOS R6, dan kun je de bestanden (CR2/3, DNG en JPEG) van opnamen van onze testcase in het bereik van ISO 100 tot ISO 12.800 downloaden (klik hier).
R7-testcase-visual
 

DPP en JPEG
Als RAW-fotograaf heb je het idee dat de kwaliteit van RAW áltijd beter is dan een JPEG-versie. Dat is misschien in geval bij een moeilijke witbalans of bij hoog contrast, maar dankzij de verbetering van de beeldprocessing zijn de JPEG’s van Canon de laatste jaren erg goed geworden. Die beeldprocessing wordt niet alleen toegepast in de camera, maar ook in DPP. Als je een RAW van de EOS R7 opent in DPP en zonder aanpassing exporteert naar JPEG, dan is die foto exact gelijk aan een JPEG direct uit de camera. Dit omdat DPP álle instellingen van de camera ziet. Het voordeel van DPP is dat je achteraf nog de mogelijkheid hebt om camera-instellingen aan te passen, zoals witbalans, contrast, verscherping, ruisonderdrukking en nog veel meer. Klik
hier voor een serie van zes tutorials over het werken met DPP.

Voor wat betreft het dynamische bereik van de RAW-bestanden doet de EOS R7 het prima. Ze blijft wel iets achter bij de EOS R6, maar het resultaat van het opentrekken van schaduwen in RAW’s uit de EOS R7 is vele malen beter dan bijvoorbeeld met de EOS 7D mark II. Ik denk dat daar een cruciaal verschil tussen die twee camera’s ligt.

Video
In de afgelopen twee weken hebben we enkele filmpjes opgenomen in standaard 4K en 50 fps. We hebben echter nog niet kwalitatief naar het resultaat gekeken, maar het ziet er voor de videoleken die we zijn, prima uit. Mocht er veel vraag zijn naar wat de videokwaliteiten zijn van de EOS R7, dan gaan we daar over enige tijd dieper op in.

Samenvatting
In mijn ontdekkingsreis door digitale fotografie, die nu al ruim 20 jaar duurt, zijn de afgelopen twee weken met de EOS R7 onverwacht gedenkwaardig geworden, vergelijkbaar met mijn eerste ontmoediging met de PowerShot G2 en EOS 70D, met mijn onovertroffen ‘vriendschap’ met de EOS 5D-serie en met mijn digitale revival met de EOS R6. De EOS R7 is namelijk niet zomaar een snelle APS-C camera in een EOS R-jasje, maar een heel serieuze poging van Canon om een grote groep EOS DSLR-fotografen te laten gaan genieten van de voordelen van het ondertussen veelgeprezen spiegelloze EOS R-systeem.

Natuurlijk is de EOS R7 niet de perfecte camera, kent zijn beeldkwaliteit ‘grenzen’ en zijn er enkele kleine verbeterpuntjes, maar dankzij 1,6x crop (vogels, wildlife), 32 Mp (macro!!!), 30 fps (het beslissende moment), IBIS (minder statiefgebruik), intuïtieve bediening (betere timing) en een functie als RAW- Burstmodus (Pre-burst) zullen veel fotografen opnamen gaan maken, waar ze tot op heden alleen maar van gedroomd hebben. Voor 1500 euro heeft de EOS R7 voor een APS-C camera mijns inziens dan ook een zeer goede prijs-prestatieverhouding.

Vanaf nu zullen ik regelmatig mijn ervaringen met de EOS R7 blijven delen en enkele specifieke functies praktisch nader onderzoeken en toelichten. En heb je vragen, laat het dan weten (klik hier). Graag zelfs.

Lees oop de review van Bryan op The Digital Picture: klik hier.

Inloggen

Wachtwoord of loginnaam vergeten? Klik hier
Als je nog geen GRATIS persoonlijk account hebt op EOSZINE dan kun je deze hier aanmaken. Met dit account kun je o.a. de nieuwsbrief en het gratis digitale magazine ontvangen.